Bunu konuşmalıyız: Köpek sahiplerinin kafası neden bu kadar karışık?

Köpek sahibi olduğunuzda, yalnızca bir dost edinmezsiniz. Aynı zamanda bir bilgi yağmurunun ortasında kalırsınız. Komşunuzdan veterinerinize, marketteki kasiyerden sokaktaki yabancıya kadar herkesin size bir tavsiyesi vardır. Herkesin köpeklerle ilgili “bildiği” bir şey vardır. Ve ne tuhaftır ki bu "bilgiler" birbirini tutmaz.

Bir kişi “asla yanına yatırma” der, diğeri “birlikte uyumazsan bağ kuramazsınız” diye ekler. Biri “alfa olman gerek” der, öbürü “bırak özgür kalsın” diye uyarır. Kimi “çok sevme şımarır” derken, kimi “az seviyorsun ondan böyle yapıyor” diyebilir. Herkes konuşur. Herkes öğretir. Ama kimse durup da sorularınıza gerçekten kulak vermez.

Ve siz... En çok da siz yorulursunuz.

Köpeğinize nasıl dokunmanız gerektiğini düşünerek, onu severken acaba hata mı yapıyorum diye içiniz sıkılarak yaşarsınız. Sevgi bile temkinli hale gelir. Her adımda “yanlış yaparım” korkusu büyür. Birlikte geçirilen zaman, neşe ve oyun yerine tedirginlikle örülür. Uyuyamazsınız, çünkü kafanızda dönen sorular asla susmaz.

Köpek eğitimi, Türkiye’de en çok konuşulan ama en az anlaşılan alanlardan biri haline geldi. Ne yazık ki bu kafa karışıklığı yalnızca sosyal medyada ya da sokakta değil; bazı eğitmenlerin, hatta veterinerlerin ağzından da besleniyor. İşin garibi, en çok da eğitim adı altında verilen bilgiler, bağ kurmak yerine mesafe inşa ediyor.

---

Modern Eğitim Ne Diyor?

Modern Köpek Eğitimi, bu kalabalığın içinden sade bir sesle çıkıyor:

“Köpeğinle bir yol arkadaşlığı kur. Onu anlamaya çalış. Doğruyu değil, uyumu ara.”

Burada amaç; köpeğe “itaat” ettirmek değil, köpekle birlikte yaşamayı öğrenmek. Alfa olma zorunluluğu yok. Komut ezberletme takıntısı da. Modern yaklaşımda; duygular, bağlar, zamanla inşa edilen güven ilişkisi esastır.

Eğitim, köpeğe değil önce sahibine verilir. Çünkü çoğu zaman köpek değil, sahibinin kafası karışıktır.Ve biliyor musunuz? Kafası karışık bir köpek sahibi, köpeğiyle bağ kuramaz.Kuramaz çünkü yanlış yapmaktan korkar, çünkü kendi iç sesine güvenemez.

Eğitim Değil, Rehberlik

Köpeğiniz bir makine değil. Ona her doğru cevabı veren bir “eğitim sistemi” kuramazsınız. Ama onunla birlikte büyüyen, değişen, dönüşen bir ilişki inşa edebilirsiniz. Eğitim değil, rehberlik budur. Modern eğitimin felsefesi de tam buradan doğar: “Sen değişirsen, köpeğin de değişir.”

Ödül mamasına dayalı, yapay, mekanik ve yüzeysel "pozitif" eğitimler bu yüzden eksik kalır. Modern Eğitim ise şunu sorar:

“Sen köpeğini gerçekten tanıyor musun? Yoksa yalnızca ne yapmasını istediğini mi biliyorsun?”

Köpeğinizin heyecanı, korkusu, merakı, oyunculuğu vardır. Tıpkı sizde olduğu gibi. Bu bir “davranış bozukluğu” değil, bir karakter bütünlüğüdür. Göreviniz onu bastırmak değil, ona rehberlik etmektir. Kendi doğasını yaşayabileceği ama sizinle uyum içinde var olabileceği bir alan sunmaktır.

Kendine Güvenen Sahipler, Güvende Hisseden Köpekler

Modern Eğitimin amacı çok nettir: Köpek sahiplerini özgüvenli bireyler haline getirmek. Bilgiyle donatılmış ama korkmayan... Araştıran ama içgüdülerine güvenen... Soru soran ama her sesi doğru kabul etmeyen sahipler...

Çünkü bir köpeğin en çok ihtiyaç duyduğu şey, ne doğru mamadır ne doğru komuttur. Bir köpeğin en büyük ihtiyacı, ne yaptığını bilen bir insanın yanında olduğunu hissetmektir.

---

İşte bu yüzden...

Bu yazıyı okuyan sevgili köpek sahibi, belki de en büyük eğitimi sen vereceksin.

Bir eğitmen gibi değil, bir dost gibi...

Bir uzman gibi değil, bir yol arkadaşı gibi...

Çünkü gerçek bilgi, yalnızca dışarıdan değil, köpeğinizin gözlerinden de okunur.

Ve bazen, tüm kafalardan çıkan sesler sustuğunda...

O gözlerin ne dediğini anlamaya başlarsınız.

Mehmet Cihat Keleş / Nisan 2024